ﺭﻭﺯﻱﺧﻮﺭﺷﻴﺪﻭﺑﺎﺩﻫﺮﺩﻭﺩﺭﺣﺎﻝ ﮔﻔﺘﮕﻮﺑﻮﺩﻧﺪﻭﻫﺮﻛﺪﺍﻡﻧﺴﺒﺖﺑﻪ ﺩﻳﮕﺮﻱﺍﺣﺴﺎﺱﺑﺮﺗﺮﻱﻣﻲﻛﺮﺩ.ﺑﺎﺩ ﺑﻪﺧﻮﺭﺷﻴﺪﻣﻲﮔﻔﺖ:ﻣﻦﺍﺯﺗﻮﻗﻮﻱ ﺗﺮﻡﺧﻮﺭﺷﻴﺪﻫﻢﺍﺩﻋﺎﻣﻴﻜﺮﺩﻛﻪﺍﻭ ﻗﺪﺭﺗﻤﻨﺪﺗﺮﺍﺳﺖ.ﮔﻔﺘﻨﺪﺑﻴﺎﻳﻴﻢﺍﻣﺘﺤﺎﻥ ﻛﻨﻴﻢ.ﺧﻮﺏﺣﺎﻻ ﭼﮕﻮﻧﻪ؟ ﺩﻳﺪﻧﺪ ﻣﺮﺩﻱ ﺩﺭﺣﺎﻝﻋﺒﻮﺭﺍﺳﺖﻭﻛﺘﻲﺑﻪﺗﻦﺩﺍﺭﺩ. ﺑﺎﺩﮔﻔﺖﻣﻦﻣﻲﺗﻮﺍﻧﻢﻛﺖﺁﻥﻣﺮﺩﺭﺍ ﺍﺯﺗﻨﺶﺩﺭﺁﻭﺭﻡ.ﺧﻮﺭﺷﻴﺪﮔﻔﺖﭘﺲ ﺷﺮﻭﻉﻛﻦ.ﺑﺎﺩﻭﺯﻳﺪﻭﻭﺯﻳﺪ.ﺑﺎﺗﻤﺎﻡ ﻗﺪﺭﺗﻲﻛﻪﺩﺍﺷﺖﺑﻪﺯﻳﺮﻛﺖﻣﺮﺩﻣﻲ ﻛﻮﺑﻴﺪ.ﺩﺭﺍﻳﻦﻫﻨﮕﺎﻡﻛﻪﻣﺮﺩﺩﻳﺪ ﻣﻤﻜﻦﺍﺳﺖﻛﺘﺶﺭﺍﺍﺯﺩﺳﺖﺑﺪﻫﺪ، ﺩﻛﻤﻪﻱ ﻛﺘﺶﺭﺍ ﺑﺴﺖﻭ ﺑﺎﺩﻭ ﺩﺳﺘﺶ ﻣﺤﻜﻢﺁﻥﺭﺍﭼﺴﺒﻴﺪ.ﺑﺎﺩﻫﺮﭼﻪﻛﺮﺩ ﻧﺘﻮﺍﻧﺴﺖﻛﺖﺭﺍﺍﺯﺗﻨﺶﺧﺎﺭﺝﻛﻨﺪﻭﺑﺎ ﺧﺴﺘﮕﻲﺗﻤﺎﻡﺭﻭﺑﻪﺧﻮﺭﺷﻴﺪﻛﺮﺩﻭ ﮔﻔﺖﻋﺠﺐﺁﺩﻡﺳﺮﺳﺨﺘﻲﺑﻮﺩ،ﻫﺮ ﭼﻪﺳﻌﻲﻛﺮﺩﻡ ﻣﻮﻓﻖﻧﺸﺪﻡ.ﻣﻄﻤﺌﻦ ﻫﺴﺘﻢ ﻛﻪ ﺗﻮ ﻫﻢ ﻧﻤﻲ ﺗﻮﺍﻧﻲ.ﺧﻮﺭﺷﻴﺪ ﮔﻔﺖﺗﻼﺷﻢﺭﺍﻣﻲﻛﻨﻢﻭﺷﺮﻭﻉﻛﺮﺩ ﺑﻪﺗﺎﺑﻴﺪﻥ.ﭘﺮﺗﻮﻫﺎﻱﭘﺮﻣﻬﺮﺵﺭﺍﺑﺮ ﺳﺮ ﻣﺮﺩ ﺑﺎﺭﻳﺪ ﻭ ﺍﻭ ﺭﺍ ﮔﺮﻡ ﻛﺮﺩ. ﻣﺮﺩﻛﻪﺗﺎﭼﻨﺪﻟﺤﻈﻪﻗﺒﻞﺳﻌﻲﺩﺭ ﺣﻔﻆﻛﺖﺧﻮﺩﺩﺍﺷﺖ،ﻣﺘﻮﺟﻪﺷﺪﻛﻪ ﻫﻮﺍﺗﻐﻴﻴﺮﻛﺮﺩﻩﻭﺑﺎﺗﻌﺠﺐﺑﻪ ﺧﻮﺭﺷﻴﺪﻧﮕﺮﻳﺴﺖ.ﺩﻳﺪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺑﺎﺩ ﺧﺒﺮﻱ ﻧﻴﺴﺖ،ﺍﺣﺴﺎﺱﺁﺭﺍﻣﺶﻭﺍﻣﻨﻴﺖ ﻛﺮﺩ.ﺑﺎ ﺗﻼﺵ ﻣﺪﺍﻭﻡ ﻭ ﭘﺮ ﻣﻬﺮ ﺧﻮﺭﺷﻴﺪ ﺍﻭﻧﻴﺰ ﮔﺮﻡﺷﺪ ﻭﺩﻳﺪ ﻛﻪﺩﻳﮕﺮ ﻧﻴﺎﺯﻱ ﺑﻪ ﺍﻳﻨﻜﻪﻛﺖ ﺭﺍﺑﻪ ﺗﻦﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪﻧﻴﺴﺖ. ﺑﻠﻜﻪﺑﻪﺗﻦﺩﺍﺷﺘﻦﺁﻥﺑﺎﻋﺚﺁﺯﺍﺭﻭ ﺍﺫﻳﺖﺍﻭﻣﻲﺷﻮﺩ.ﺑﻪﺁﺭﺍﻣﻲﻛﺖﺭﺍﺍﺯ ﺗﻦﺑﻪ ﺩﺭﺁﻭﺭﺩ ﻭ ﺑﻪﺭﻭﻱ ﺩﺳﺘﺎﻧﺶ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩ.ﺑﺎﺩﺳﺮﺑﻪﺯﻳﺮﺍﻧﺪﺍﺧﺖﻭﻓﻬﻤﻴﺪ ﻛﻪ ﺧﻮﺭﺷﻴﺪﭘﺮﻣﻬﺮﻭﻣﺤﺒﺖﻛﻪﭘﺮﺗﻮﻫﺎﻱ ﺧﻮﻳﺶﺭﺍﺑﻲﻣﻨﺖﺑﻪﺩﻳﮕﺮﺍﻥﻣﻲ ﺑﺨﺸﺪﺍﺯﺍﻭﻛﻪﺑﻪﺯﻭﺭﻣﻲﺧﻮﺍﺳﺖ ﻛﺎﺭﻱﺭﺍﺍﻧﺠﺎﻡﺩﻫﺪﺑﺴﻴﺎﺭﻗﻮﻱﺗﺮ ﺍﺳﺖ
ارسال توسط نــاهـــــیــد
آخرین مطالب
